درد گردن و بازو اغلب با مشکلی ارتباط دارد که از ستون فقرات ناشی می شود. نمونه هایی از ساییدگی یا فتق دیسک گردن، آرتریت های نخاعی در ناحیه گردن، آسیب بافت نرم در اثر ضربه و چیزهایی همچون عفونت، تومورها یا کیست ها. وقتی شانه درد می کند، احتمالاتی که در مورد علت آن به ذهن می آیند، تورم کیسه های مفصلی، پارگی ماهیچه های گرداننده‌ی شانه، گیرافتادگی یا سندروم شانه‌ی یخ زده هستند. اما وقتی ترکیبی از درد گردن و شانه دارید چه اتفاقی می افتد؟ آیا به این معناست که هر دو ایراد دارند؟ یا ممکن است یکی از مواردی که در بالا ذکر شدند علت نشانه ها در هر دو ناحیه باشند؟ به طور خلاصه، وقتی هر دو ناحیه بد عمل می کنند، چند اندام بدن درگیر می شوند. (اگرچه این موضوع بیشتر برای مشکلات گردن صدق می کند). یعنی بر اساس اینکه کدامیک از بافت ها تحت تاثیر قرار می گیرند و چگونه واکنش نشان می دهند، ممکن است در هر دو ناحیه ی گردن و شانه ها درد داشته باشید. با این حال الگوهایی در این میان نقش دارند. بیایید نگاهی به آنها بندازیم: مشکلات گردن که باعث درد شانه می شوند:

ستون مهره های گردنی:

یعنی همان بخشی از ستون فقرات که با گردن در ارتباط است. از (cervical spine) هفت استخوان نسبتا کوچک و بسیار متحرک، به علاوه‌ی رباط ها، عضلات، دیسک های جذب شوک و غیره تشکیل شده است. به خاطر اندازه و پیچیدگی این قطعات به هم متصل متحرکه، گردن نسبت به ساییدگی های مهره‌ها که منجر به آرتروز می شود و همینطور جراحت و اختلالات موضعی آسیب پذیر است. یکی از شایع ترین انواع درد شانه و دست که به واسطه مشکل گردن ایجاد می‌گردد رادیکولوپاتی گردنی (cervical radiculopoty) نام دارد. هرچند درد از نشانه های اریکولوپاتی است. اما این فهرست به همین‌جا ختم نمی شود. نشانه های رادیکولوپاتی زمانی ایجاد می‌شوند که چیزی، خواه یک فتق، دیسک، کیست سیتوویال یا بخش دیگری از بافت که به طور طبیعی متعلق به این قسمت نیست فشار می‌آورد و در نتیجه ریشه‌ی عصب نخاعی را تحریک می‌کند.

ریشه های عصب نخاعی (the spinal nerve roots):

که در دو سوی ستون فقرات قرار گرفته اند رشته های عصبی هستند که از طناب نخاعی اصلی بیرون آمده و به همه‌ی قسمت‌های بدن کشیده شده‌اند. ( این عصب ها وقتی از عصب نخاعی کشیده می‌شوند، که به طور کامل از ستون فقرات بیرون آمده باشند.) ریشه های عصب نخاعی در فضاهایی به نام سوراخ بین مهره‌ای (intervertebral foramen) قرار دارند که اساس سوراخ هایی در دو طرف ستون فقرات هستند. جفت های راست و چپ سوراخ بین مهره ای را می توان در هر سطح نخاعی یافت: آنها با هر یک از ۲۴ استخوان نخاعی (استخوان های مهره) که ستون را تشکیل می دهند در ارتباط هستند. خلاصه اینکه از آنجاییکه رادیکولوپاتی زمانی بوجود می‌آید که ریشه عصب نخاعی به وسیله‌ی چیز دیگری فشرده یا تحریک شده باشد. نه تنها درد، بلکه احتمالا بی حسی، ضعف، سوزن سوزن شدن یا تحریک های الکتریکی را هم تجربه خواهید کرد. از آنجاییکه اعصاب از ریشه ی عصب به همه ی نقاط بدن، از جمله بازو، کشیده می‌شوند. نشانه هایی که با فشار بر روی ریشه‌ی عصب شروع می‌شوند ممکن است بازو را هم تحریک کنند ( و در مسیرشان روی شانه هم تاثیر بگذارند). پزشکان طی فرایند تشخیص مکان دقیقی که نشانه های رادیکولوپاتی از آن ناشی می‌شوند، از این اطلاعات بهره می‌برند. حالا رایج ترین شرایطی که منجر به رادیوکولوپاتی می‌شوند چه هستند؟ این فهرست کوتاه را براس پاسخ به این پرسش آماده کرده ایم. وضعیت ستون مهره های گردنی که منجر به رادیکولوپاتی می‌شوند:

– اسپوندیلوز گردن (cervical spondylosis):

که با نام آرتروز گردن هم شناخته می‌شود؛ ممکن است موجب شکل گیری زائده های استخوانی بشود آن هم درست در جایی که نباید ایجاد بشود. یعنی در سوراخ های بین مهره‌ای که قبلا در موردشان صحبت کردیم. این معمولا در مراحل بعدی رخ می‌دهد که تنگی نخاعی نامیده شده و در ادامه درباره‌اش صحبت می‌شود.

– تنگی نخاعی (spinal stenosis):

تنگی نخاعی که نوع پیشرفته‌ای از آرتروز ستون فقرات است، زمانی رخ می دهد که فضاهای بین این ستون، یعنی کانال نخاعی و سوراخ بین مهره‌ای تنگ شوند. از آنجاییکه تنگی با آرتریت در ارتباط است این تنگ شدن معمولا به علت نوعی رشد اضافی استخوان در آن محل است که در فضای مربوطه نفوذ می‌کند. این امر می‌تواند باعث برخورد بین استخوان جدید و ریشه‌ی عصب نخاعی شود که منجر به رادیکولوپاتی می‌شود. تنگی نخاعی می‌تواند باعث لنگش عصبی (neurogenic cladication) هم بشود که گرفتگی، درد و ضعف در یک پا از نشانه‌های آن است. در حقیقت لنگش عصبی نشانه خاص تنگی نخاعی است.

– خرابی دیسک بین مهره‌ای (Degenerative disc disease):

که یکی از اولین نشانه های تغییر نامناسب در ستون فقرات ( و در نتیجه آرتریت گردن) است که رخ می‌دهد و عبارت است از استهلاک و فرسودگی که بر بالشتک های جذب شوکه که بین استخوان های ستون فقرات قرار دارند تاثیر می گذارد. در صورت بروز خرابی دیسک بین مهره‌ای یا، باز هم آن الیاف سخت تر بیرونی دیسک (آنهایی که از مواد نرم درونی به اختصار DDD محافظت و آنها را محصور می کنند) ساییده شده و از بین می‌روند. این ممکن است منجر به تورم دیسک (Bulging disk) یا فتق دیسک (herniated disk) بشود. این مایع درونی، همان چیزی است که قابلیت جذب شوک را به دیسک می دهد. وقتی این مایع خشک شده یا بیرون بریزد، مثل آنچه در بسیاری از موارد مشکلات دیسکی پدید می‌آید، ممکن است انعطاف پذیری شما کاهش و دردتان افزایش پیدا کند. دیسک هایی که کاملا خشک شده اند منجر به مفصل بندی استخوان روی استخوان می‌شوند که نه تنها دردناک است، بلکه شاید منجر به زائده های استخوانی هم بشود.

– فتق دیسک بین مهره‌ای (Herniated intervertebral disk):

زمانی رخ می دهد که الیاف سخت بیرونی بالشتک های جذب شوک که بین استخوان های فقرات قرار دارند تا جایی از هم گسیخته شوند که مایع درونی آن بیرون بریزد. این از نظر تئوری دردناک نیست اما خیلی اوقات ماده ی فتق دیسک روی ریشه ی عصب نخاعی قرار می گیرد که منجر به نشانه های رادیکولوپاتی می شود.